25 april 2011

Chocoladetaart

In een vorig bericht heb ik al gemeld dat ik mee doe aan de Being Creative groep van Julia Crossland. Het thema voor april is 'dessert'. Nu zijn wij niet van die dessert eters. Een schaaltje yoghurt, fruit of wat ijs, en dat niet eens iedere dag.

Voor Pasen leek het me daarom een goed idee om iets anders te proberen. Onderstaand een foto van het resultaat. Het recept is te vinden op de website Koken met Karin. Er staan meer lekkere recepten op en je vindt er informatie over de kookboeken die Karin inmiddels heeft uitgegeven.

Ze kookt graag zonder pakjes en zakjes en schrijft daarover wekelijks een column in Trouw. Zelf doe ik dat liever ook. Veel gerechten zijn zo makkelijk te maken en smaken vaak ook beter zonder al die toevoegingen in de verpakking. Gewoon proberen!

21 april 2011

Kersenbloesem


De prunus in onze tuin staat prachtig te pronken. Ieder jaar kijk ik weer uit naar de donkerroze knoppen, die langzaam uitvouwen tot lichtroze bloemen. Met een beetje geluk kunnen we twee weken genieten van de bloemenpracht. Vaak begint het na een week wat bloesem te 'sneeuwen', zeker als het waait. Daarna beginnen de blaadjes te groeien en valt de boom snel uit.
Vanochtend las ik ergens dat de kersenbloesem (sakura) in Japan symbool staat voor wolken, maar ook voor de vergankelijke schoonheid. Het leven is mooi en kort, als de kersenbloesem. Zou ik daarom zo graag willen dat de kersenbloesem het hele jaar bloeit? Om het leven nog wat langer en uitbundiger te kunnen leven?

17 april 2011

Uit de losse pols

We hebben zojuist heerlijk gegeten: groente, vis en rijst, in 20 minuten klaar. Geen ingewikkeld recept, ik heb gewoon uit de losse pols wat ingrediënten bij elkaar in de wokpan gedaan, even laten stoven, rijst gekookt en zalm gebakken. Bijgaand het 'recept' voor 2 personen:

1 struik broccoli, 1 uitje, een stukje gember, een teentje knoflook, wat chilipeper (gewoon uit het molentje), beetje kardemom, gemalen koriander en kerrie, scheutje gembersiroop, scheutje sojasaus (de Japanse). Erbij: zalm en rijst.

Water voor de rijst opzetten. Broccoli in kleine roosjes snijden en stelen in plakjes. Ui snipperen (niet te fijn). Gember en knoflook fijn snijden.
Rijst koken. Ui even fruiten. Knoflook. chilipeper en gember toevoegen en kort meebakken. Kardemom, koriander en kerrie toevoegen en nog een minuut of wat bakken. Gembersiroop, sojasaus en een scheut water toevoegen en met deksel op de pan de groenten nog zo'n 5 minuten stoven.
Olie of boter verhitten en de zalm bakken. Bestrooien met zout en peper.

Als de rijst gaar is, alles zo snel mogelijk opdienen. Het vocht van de broccoli is ook heerlijk bij de zalm.

Eet smakelijk!

16 april 2011

Op fietse

Van en naar kantoor fiets ik meestal dezelfde route. Dit komt vooral omdat het Nieuwe Meer en de Ringvaart in de weg liggen. Daar moet ik of met een grote boog omheen (Nieuwe Meer), of langs (Ringvaart) rijden. De grote boog duurt iets langer; de route langs de vaart is korter, maar saaier, want het is bijna 'alsmaar rechtdoor'.
Lange rechte stukken hebben wel zo hun voordelen. Je kunt aan van alles en nog wat denken zonder rekening te hoeven houden met afslagen of oversteken. 's Ochtends begin ik met frisse moed (vaak ook door de temperatuur) aan mijn werkdag en 's avonds thuis aangekomen is mijn hoofd meestal weer lekker leeg.

Ik fiets dit stuk sinds augustus 2010 en heb nu alle seizoenen meegemaakt. In de zomer was het langs het water lekker koel en zodra ik de Ringvaart was overgestoken, reed ik in de schaduw van de bomen in het Amsterdamse Bos. De herfst bracht meer wind en soms regen, maar toonde ook zijn prachtige kleuren. De winter was donker en koud en vanwege de sneeuwval bleef de fiets vaker op stal.
Nu is de lente aangebroken, in al haar kleurige pracht. Met iedere fietstocht zijn er meer bomen uitgelopen of in bloei. In de tuintjes aan het water bloeien narcissen, blauwe druifjes, tulpen, anemonen en ander moois. Op het water zie ik futen baltsen en kleine eendjes achter hun moeder aan scharrelen. De zon voelt al warmer aan en de fietsers trekken hun jassen uit.

Omdat het af en toe behoorlijk druk is in mijn hoofd, probeer ik de fietstochtjes met aandacht te maken. Ik geniet van wat ik om me heen zie en probeer niet te ver vooruit te kijken langs de dijk, of alvast met werk of avondeten bezig te zijn. Het maakt dat de wereld om mij heen er vaak intenser uit ziet. De kleuren zijn dieper, ik ruik de bloesems en hoor de eenden snateren. Een overkomende 747 buldert, maar het is ook een prachtig gezicht, dit toestel zo dichtbij!

Als ik dan zo lekker voor de wind de vaart langs vlieg, hoor ik Daniel Lohues zingen. Het liedje heet 'Op fietse' en wordt, net als zijn andere nummers, in het Drenths gezongen. Het refrein staat hieronder en is voor alle fietsers een mooi motto!

wie dot mij wat,
wie dot mij wat
wie dot mij wat vandage
'k heb de banden vol met wind
nee ik heb ja niks te klagen
wie dot mij wat,
wie dot mij wat
wie dot mij wat vandage
'k zol haost zeggen ja het mag wel zo

9 april 2011

Creativiteit

"Bij de woorden 'creativiteit' en 'creëren' denken we in eerste instantie aan kunst en grote uitvindingen. Maar de ware betekenis van creativiteit is 'scheppend vermogen'. Zo is elke gedachte die wij hebben, elke zin die wij spreken en elke actie die we ondernemen een vorm van creativiteit: elke gedachte, zin of daad zet iets in gang, heeft effect."
Deze gedachtegang ligt ten grondslag aan 'Het grote boek van de creativiteit', van George Parker. Volgens Bol.com is dit het alomvattende handboek voor creativiteit.

Deze beschrijving is voor mij een eye-opener! Creativiteit is een eigenschap die ik mezelf niet zo snel toedicht. Bij creativiteit denk ik inderdaad vooral aan schilderen, tekenen, beeldhouwen, architectuur; aan mensen als Leonardo da Vinci, Michelangelo, Andy Warhol, Henry Matisse (om er maar een paar te noemen). Zij bezitten vaardigheden die bij mij niet zo ontwikkeld zijn, maar waarvan ik graag eens zou willen ontdekken of er niet meer in zit. Vaardigheden die ik ook graag zou willen ontwikkelen.

Een vaardigheid die mij wel ligt, is die van de taal. Ik vind het leuk ermee bezig te zijn: lezend, zingend, schrijvend. Niet dat het allemaal makkelijk gaat, dat niet! Het opstellen van dit stukje voelt bijna als een bevalling en het is een flink aantal keer herkauwd, herzien en herschreven. Maar ik merk dat hoe meer ik het doe, hoe beter het me afgaat.
Zo bezien heb ik dus wel degelijk een 'scheppend vermogen'. Ik heb het tot dusver alleen nooit zo genoemd. Het betekent ook dat ik in staat ben om andere vaardigheden te ontwikkelen, als ik ze maar in gang zet. Soms moet het niet alleen bij woorden blijven, maar moeten die woorden omgezet worden in daden!

6 april 2011

Uit het nest

Onderweg naar huis zag ik een mooie witte eend zwemmen met 8 kleine gele donsjes om haar heen. De eerste eendjes deze lente! Zo klein nog maar, misschien pas een dag oud.

Met Sabine ben ik na het eten teruggelopen naar de sloot waar ik ze zag. Gelukkig was moeder nog in het water, met haar eendenkuikens allemaal in de buurt. De meeste bleven dicht bij haar, maar er waren er een paar die al wat verder durfden en eentje ging er zelfs fier voorop. Zodra zijn broertjes of zusjes in de buurt waren, deed hij (of zij) er een schepje bovenop om ze maar voor te blijven.

Na een minuut of 5 vond moeder het genoeg en klom de wal op. De kleintjes volgden haar, maar de kleine leider zwom verder en verder van haar weg. Een broertje keek nog even om en leek zich te bedenken, maar ging toch veilig terug naar moeder. Zij stond rustig op de kant, terwijl haar kleintjes om haar heen scharrelden. Geen ongerust geluid, geen nerveus gesnater. Ze stond daar rustig wat rond te kijken en leek te wachten tot de durfal terug kwam.
Alsof hij voelde dat hij ver genoeg was gegaan, draaide het eendje zich om en zwom terug naar waar de rest van zijn familie op hem wachtte. Voordat hij goed en wel de kant op was geklommen, ging moeder weer te water en alle kleintjes volgden haar voorbeeld. Ze zwom tussen haar kroost en maakte zich niet druk.

Het was een mooi voorbeeld van ouders die hun kinderen soms wat verder moeten laten gaan dan ze misschien zouden willen, wetend dat ze altijd wel weer naar het nest terugkeren, al is het maar voor even!

1 april 2011

Bloggen??

Zoals veel mensen voor mij heb ik me al vaak afgevraagd of ik ook niet een blog zal starten. Wat schrijf je dan? Heb je voldoende interessant materiaal? Zijn mensen wel geïnteresseerd in wat ik te zeggen heb? Hoe vaak wil je bloggen? Hou je dit vol? Vragen die volgens Julia Cameron, auteur van The Artist's Way, komen van je 'inner censor' en die je creativiteit tegenhouden of blokkeren.

Ik ben ooit begonnen haar boek te lezen en tot hoofdstuk 3 gekomen. De morning pages, een belangrijk onderdeel voor het hervinden van je creativiteit, waren bij mij vaak de lunch pages. Ik zat lekker bij een mooie vijver, omringd door planten en zoemende bijen, te schrijven. Dat was op zich al een rustmoment in de drukke werkdagen. Helaas kwam er door een verre reis een kink in de kabel. Toch begonnen ideeën over creativiteit langzaam wat op te borrelen, al heb ik er tot nu toe niet veel concreets mee gedaan.

Plannen genoeg voor de toekomst: teken- of schilderles nemen, weer eens gaan breien en/of haken, plakken, knippen, frutselen met papier. Er liggen inmiddels potloden, tekenpapier en een boekje 'Hoe leer ik haken' in de kast. Ik heb me aangemeld bij de 'Being Creative' blog-groep van Julia Crossland. Zij heeft voor de komende maanden een thema vastgesteld waarmee je op je eigen manier aan de slag kan. Alles geheel vrijblijvend, doe je niets, ook goed.

Voor mij een moment om in het diepe te springen en eens te kijken of ik hiermee aan de slag kan. Mijn eerste bijdrage is een fotocollage van de lente in onze tuin. Nog geen hoogstaande kunst, maar kleurig genoeg en iets wat mij ieder jaar weer blij maakt! Ook vond ik dit een goed moment om het bloggen toch maar eens te gaan proberen, al is het alleen maar om de resultaten van dit project vast te kunnen leggen. Voor april is het thema 'dessert'. Tijd om in de kookboeken te duiken!