21 november 2012

Het lukt!

Een paar weken geleden schreef ik over een nieuwe start in mijn 'loopcarrière'.  Sindsdien heb ik wekelijks 3x gelopen. Heel rustig, het aantal minuten per keer uitbreidend. Dit weekend liep ik ruim 20 minuten zonder wandelpauze! Ik kwam zeer voldaan thuis.

Het wordt tijd voor de volgende stap: de training op de baan hervatten. Volgende week, na ons uitje naar Parijs, ga ik proberen hoe dat gaat. Ik neem mijn loopschoenen trouwens mee op reis. Eens kijken of het lukt om een moment te vinden om door deze mooie stad lopen. En wie weet dat de marathon er dan toch ooit eens van komt.


19 november 2012

Huilende bomen

Ik fietste vandaag door een mistig landschap. Het was koud en vochtig. Een saaie dag, zoals je ze wel vaker hebt in deze tijd van het jaar. Onder een boom viel er een druppel naar beneden, keihard op mijn wang. Ongelooflijk dat een klein druppeltje zo'n kracht kan hebben.

Opeens moest ik weer denken aan wat de meiden altijd zeiden toen ze kleiner waren waren. 'De bomen huilen'. Ik moest er om lachen en de dag was gelijk minder saai. Het is inderdaad net of de bomen huilen als het wat mistig is. Je hoort de druppels om je heen vallen, je ziet ze hangen aan de takken of bladeren.

De sfeer op dit soort dagen past goed bij de tijd van het jaar. De herfst kondigt de winter aan, een tijd van stilte, rust en inkeer. De bomen 'huilen' om het afscheid van hun bladerpracht, maar weten dat ze in het voorjaar weer fris en groen zullen zijn. De periode van rust brengt nieuwe kracht!

Laten we een voorbeeld nemen aan de bomen. Een beetje treuren om wat was, maar ook vooruit kijken naar de tijd dat het weer lichter wordt en alles er vrolijker uitziet. Ondertussen kunnen we binnen genieten van warmte en kaarslicht. Daar word ik in de winter altijd blij van. En zodra de zon zich even laat zien lekker naar buiten!

Hoe kom jij de winter door?


4 november 2012

Hop hop...

Vandaag zou de marathon in New York worden gelopen. Sandy kwam echter langs en gooide meer dan roet in het eten. Nadat de burgemeester eerst liet weten dat alles door zou gaan, kwam hij daar een dag of wat later, na een storm van protest, op terug. Wat kun je anders in een stad waar nog zoveel mensen hulp nodig hebben en van alles hersteld moet worden?
Jammer voor al die lopers die zo hard getraind hebben, maar zij kunnen hun energie misschien op andere manieren kwijt. Ik heb al berichten gezien van atleten die in Newark en Staten Island hulp bieden.

Op mijn wensenlijstje staat het lopen van een marathon en het liefst die in New York. De afgelopen jaren heb ik af en toe gespeeld met de gedachte om dat te doen in het jaar dat ik 50 zou worden. Door een flinke loopdip is dat er niet van gekomen, anders had ik nu misschien ook straten staan vegen.
De gedachte aan deze marathon liet mij vanmorgen wel weer in beweging komen. Na een jaar van wandelen, fietsen, yoga en pilates, heb ik mijn schoenen weer aan gedaan en met een beginnersschema mijn eerste training van een half uur erop zitten. Het ging niet eens heel moeilijk en dat geeft de burger moed.

Wat rest is doorzetten, zonder smoesjes....