Uit met de meisjes

Afgelopen zaterdag was ik met vriendinnen in Leiden. We maakten een hofjeswandeling terwijl ondertussen de monden niet stil stonden. Het was ons halfjaarlijkse uitje en we hadden het gevoel dat de zon speciaal voor ons extra z'n best deed. Eigenlijk hadden we de zon niet eens nodig. De warmte die we allemaal voelen als we zo bij elkaar zijn, is heel bijzonder en maakt dat we weer even vooruit kunnen in de beslommeringen van alledag. We hoeven elkaar maar weinig uit te leggen en kunnen grote en kleine problemen in de groep gooien. Voor iedereen is er een luisterend oor (of zes) en een knuffel of een zoen. Tussen de verhalen door bewonderden we de hofjes en zagen onszelf daar ook al wonen met z'n allen: later... als we grijzer en wijzer zijn!

Met dank aan Marion voor de mooie foto's!