24 april 2012
Flow dinsdag
Een van de belangrijkste principes van mindfulness. Als je toch meer doelen hebt om je op te richten, helpt het ook om doel voor doel aan te pakken, in plaats van alles een beetje. Thuis ben ik daar mee begonnen: ik ruim iedere dag een kastje of een rommelige plank op. Er staan inmiddels drie tassen klaar voor de kringloop!
Met dank aan Flow!
17 april 2012
Flow dinsdag
Deze tip om bloemen vers te houden kende ik nog niet. Vraag me alleen af of dit bij alle bloemen kan. Dat staat er jammergenoeg niet bij!
Met dank aan Flow!
12 april 2012
50 jaar samen!
Speciaal voor mijn ouders die vandaag hun 50-jarig huwelijk vieren. Van harte gefeliciteerd, lieverds!
10 april 2012
Flow dinsdag
Ik speel zelf geen snaarinstrument maar dwarsfluit. Het luistert soms nauw om de goede tonen tevoorschijn te toveren. Blaas je te hard, dan gaat de lucht over de mondplaat heen, blaas je te zacht, dan komt er ook niets uit. Bij hoge en lage tonen verander je ook de hoek waarin je de lucht blaast. De positie van je kaak, lippen, lipspanning en ademsteun, het helpt allemaal mee en het ene is afhankelijk van het andere.
Eigenlijk net als in het leven. Metaforen zijn overal te vinden.
Met dank aan Flow!
3 april 2012
Flow dinsdag
Vandaag weer zo'n eigenwijze kip op de Flowkalender. De tip valt waarschijnlijk nog niet zo makkelijk uit te voeren. Vaak zijn we zo gehecht aan bepaalde dingen, overtuigingen of patronen. Hoe bepaal je dan wat belangrijk is? Ban je zomaar personen uit je leven, gooi je van alles weg?
Ik denk dat iedereen hier weer anders mee om gaat. Belangrijk is denk ik vooral om af en toe de balans op te maken, te luisteren naar je gevoel en daarnaar te handelen.
Met dank aan Flow!
Ik denk dat iedereen hier weer anders mee om gaat. Belangrijk is denk ik vooral om af en toe de balans op te maken, te luisteren naar je gevoel en daarnaar te handelen.
Met dank aan Flow!
2 april 2012
Lente
Na een zonnige en warme start van de lente is het weer kouder. Bomen en bloemen lieten zich de afgelopen weken verleiden om uit te lopen en staan in de frisse lucht te pronken. Zelf vind ik de lente nu eigenlijk mooier dan in de stralende zon. Het lijkt of alle kleuren veel intenser zijn. De meeste bomen zijn nog kaal, dus de kersenbloesem en treurwilg vallen extra op. Prachtige tinten roze, tere kleuren lichtgroen; de narcissen felgeel op knalgroen gras.
Hoe lekker het zonnetje ook is, ik hou nog meer van de lente als het, na een paar weken warmte, even koeler is en donkere wolken zich samenpakken boven de stad!
Hoe lekker het zonnetje ook is, ik hou nog meer van de lente als het, na een paar weken warmte, even koeler is en donkere wolken zich samenpakken boven de stad!
31 maart 2012
1 jaar bloggen
Een jaar geleden publiceerde ik mijn eerste berichtje. Wat het zou worden en hoe het zich verder zou ontwikkelen, daar had ik geen idee van. Ik hoopte op wat lezers, vaste volgers misschien wel. De eerste weken keek ik wel een paar keer per dag hoeveel bezoekers er waren geweest. Uit mijn directe omgeving waren de reacties positief, dat gaf moed om door te gaan.
Al snel kwam ik tot de ontdekking dat het nog niet meevalt om regelmatig iets te publiceren. Geen inspiratie, geen zin, geen tijd, is het wel leuk of goed genoeg - andere bloggers gaan door dezelfde fases en vragen zich met enige regelmaat waarschijnlijk hetzelfde af, daar kwam ik al bloglezend wel achter.
Mijn berichten stuur ik na publicatie ook via Facebook de wereld in. Dat helpt natuurlijk wel het aantal bezoekers op te krikken. Toch ontdekken mensen ook via andere wegen mijn kleine hoekje op het web. De statistieken in Blogger houden dat allemaal mooi bij. Grappig detail van maart 2012: meer dan de helft van de pageviews kwam uit de Verenigde Staten. Of dat Engelse of Nederlandse lezers zijn, wordt er niet bij vermeld, maar leuk om te zien dat mijn schrijfsels publiek van over de grenzen trekken!
Dank aan alle trouwe bezoekers die mij iedere maand weer blij maken met een bezoekje of een bericht. Ik blijf bloggen, hopelijk blijven jullie meelezen!
Voor wie het leuk vindt volgen onderstaand wat cijfers:
Totaal aantal pageviews: 2852
Via Facebook - 700
Via Google - 217
Beste maand:
maart 2012 - 585
Zoekwoorden o.a. frans balkon, angeles nieto, hopper, kersenbloesem
Berichten met hoogste aantal pageviews:
Familie - 95
Edward Hopper - 62
Wild breien - 44
Bezoekers:
Nederland - 1626
VS - 515
Duitsland - 130
Overig - 581 (o.a. Zuid-Afrika, Italië, België, Suriname, Rusland)
Al snel kwam ik tot de ontdekking dat het nog niet meevalt om regelmatig iets te publiceren. Geen inspiratie, geen zin, geen tijd, is het wel leuk of goed genoeg - andere bloggers gaan door dezelfde fases en vragen zich met enige regelmaat waarschijnlijk hetzelfde af, daar kwam ik al bloglezend wel achter.
Mijn berichten stuur ik na publicatie ook via Facebook de wereld in. Dat helpt natuurlijk wel het aantal bezoekers op te krikken. Toch ontdekken mensen ook via andere wegen mijn kleine hoekje op het web. De statistieken in Blogger houden dat allemaal mooi bij. Grappig detail van maart 2012: meer dan de helft van de pageviews kwam uit de Verenigde Staten. Of dat Engelse of Nederlandse lezers zijn, wordt er niet bij vermeld, maar leuk om te zien dat mijn schrijfsels publiek van over de grenzen trekken!
Dank aan alle trouwe bezoekers die mij iedere maand weer blij maken met een bezoekje of een bericht. Ik blijf bloggen, hopelijk blijven jullie meelezen!
Voor wie het leuk vindt volgen onderstaand wat cijfers:
Totaal aantal pageviews: 2852
Via Facebook - 700
Via Google - 217
Beste maand:
maart 2012 - 585
Zoekwoorden o.a. frans balkon, angeles nieto, hopper, kersenbloesem
Berichten met hoogste aantal pageviews:
Familie - 95
Edward Hopper - 62
Wild breien - 44
Bezoekers:
Nederland - 1626
VS - 515
Duitsland - 130
Overig - 581 (o.a. Zuid-Afrika, Italië, België, Suriname, Rusland)
27 maart 2012
Flow dinsdag
Zou Cruijff zich dit zelf de afgelopen maanden bij Ajax ook hebben bedacht? Voor wie meer van zijn uitspraken wil lezen, is er het boek 'Uitspraken, een biografie in citaten'.
Met dank aan Flow!
22 maart 2012
Bigi jari
Mijn lief is vandaag jarig. Hij viert zijn 50e verjaardag, een 'bigi jari' volgens de Surinamers. Eigenlijk hoort daar een groot feest bij, met feestkleding, muziek en dans. Voor mijn bescheiden lief iets teveel van het goede. Later dit jaar zal hij er toch aan moeten geloven, als wij samen onze bigi jari gaan vieren.
Van die 50 jaar gaan wij al tweederde samen door het leven, in voor- en tegenspoed. Een leven zonder hem kan ik me bijna niet voorstellen. Daarom wens ik hem vooral dat we samen nog veel feestjes mogen vieren! Van harte gefeliciteerd, lieverd!
Van die 50 jaar gaan wij al tweederde samen door het leven, in voor- en tegenspoed. Een leven zonder hem kan ik me bijna niet voorstellen. Daarom wens ik hem vooral dat we samen nog veel feestjes mogen vieren! Van harte gefeliciteerd, lieverd!
20 maart 2012
13 maart 2012
Flow dinsdag
Onderstaande gedachte neem ik deze week mee. Hopelijk schijnt er veel zon op de piste!
Met dank aan Flow!
Met dank aan Flow!
6 maart 2012
Flow dinsdag
Voor mensen met een hang naar perfectionisme is dit een van de moeilijkste opdrachten. Ik kan het weten, ik heb het aan den lijve ondervonden. Want jezelf steeds maar afvragen of het wel genoeg is, geeft een hoop onrust in hoofd en lijf. Tevreden zijn met wat je gedaan en bereikt hebt, hoe klein de taak ook is, is moeilijk maar gaat me steeds beter af.
Met dank aan Flow!
2 maart 2012
Anemoontjes
De anemonen in onze tuin stonden al voor de kerst in bloei. Veel te vroeg natuurlijk, normaal bloeien ze pas in maart. Ik had dan ook weinig hoop toen er sneeuw en vorst over heen ging.
Het werd weer iets warmer, de sneeuw smolt en ik zag de slappe bloemen en knoppen treurig liggen. Maar bij de eerste zonnestralen waren er zowaar een paar knopjes die zich weer oprichtten. De kleinere bloemen volgden en nu de lente voorzichtig om de hoek komt kijken, gloort er hoop voor de anemonen.
Ik heb de foto's van vorig jaar opgezocht en hoop dat ze weer net zo mooi worden als onderstaande in maart 2011!
Het werd weer iets warmer, de sneeuw smolt en ik zag de slappe bloemen en knoppen treurig liggen. Maar bij de eerste zonnestralen waren er zowaar een paar knopjes die zich weer oprichtten. De kleinere bloemen volgden en nu de lente voorzichtig om de hoek komt kijken, gloort er hoop voor de anemonen.
Ik heb de foto's van vorig jaar opgezocht en hoop dat ze weer net zo mooi worden als onderstaande in maart 2011!
28 februari 2012
Flow dinsdag
Vandaag een reistip op de kalender. Je moet er wel een stuk voor rijden of vliegen! Via de website van Quinta de Regaleira kun je vast een voorproefje krijgen.
Met dank aan Flow!
Met dank aan Flow!
23 februari 2012
Familie
Al surfend over het web kwam ik vorige week ineens mijn overgrootvader tegen. Zijn naam en die van zijn vrouw staan op een genealogiesite, met de generaties die voor hem kwamen. Toen ik mijn vader hierover mailde, stuurde hij me wat foto's en informatie toe.
Als klein meisje heb ik mijn overopa wel eens ontmoet. Mijn overoma is overleden in het jaar dat ik geboren ben. Tijdens de laatste ontmoeting met opa is een foto genomen van mij en mijn zusjes met opa. Wij vertrokken vlak daarna met onze ouders naar Zuid Afrika. Mijn vader herinnert zich dat opa het maar niks vond dat we zo ver weg gingen. Een zus van mijn vader woonde toen al in Zuid Afrika en volgens opa zou zij 'wel heel blij zijn met ons'. Dat bleek ook te kloppen: we hebben in de jaren dat we daar woonden heel veel beleefd met oom, tante, nichten en neef.
Overopa Willem Cornelis overleed toen wij ruim een jaar overzee woonden. Mijn opa en oma Z. waren bij ons op bezoek. De boodschap kwam per telegram! Vliegen was toen nog een hele onderneming en mijn grootouders konden waarschijnlijk niet op tijd terug zijn voor de begrafenis. Dit was ook hun eerste grote reis, die nog maar net begonnen was. Ze besloten bij ons te blijven. Mijn opa had bewust afscheid genomen van zijn vader voor ze vertrokken.
Heel bijzonder vind ik het, om na zoveel jaar en op zo'n andere manier, iets terug te vinden van mijn voorouders. De zwart-wit foto's die mijn vader stuurde, kende ik niet. Ik weet nog wel dat de foto met mijn zusjes en opa gemaakt werd. We waren verbaasd toen hij zijn hoed afzette. Onder de hoed was zijn hoofd wit!
Onderstaand een kleine collage van Willem Cornelis, Geertje, de grafsteen op hun graf en drie kleine meisjes Z. Het graf bestaat nog steeds. Het grappige is dat ik familieleden herken in het echtpaar dat al zo lang niet meer is.
Als klein meisje heb ik mijn overopa wel eens ontmoet. Mijn overoma is overleden in het jaar dat ik geboren ben. Tijdens de laatste ontmoeting met opa is een foto genomen van mij en mijn zusjes met opa. Wij vertrokken vlak daarna met onze ouders naar Zuid Afrika. Mijn vader herinnert zich dat opa het maar niks vond dat we zo ver weg gingen. Een zus van mijn vader woonde toen al in Zuid Afrika en volgens opa zou zij 'wel heel blij zijn met ons'. Dat bleek ook te kloppen: we hebben in de jaren dat we daar woonden heel veel beleefd met oom, tante, nichten en neef.
Overopa Willem Cornelis overleed toen wij ruim een jaar overzee woonden. Mijn opa en oma Z. waren bij ons op bezoek. De boodschap kwam per telegram! Vliegen was toen nog een hele onderneming en mijn grootouders konden waarschijnlijk niet op tijd terug zijn voor de begrafenis. Dit was ook hun eerste grote reis, die nog maar net begonnen was. Ze besloten bij ons te blijven. Mijn opa had bewust afscheid genomen van zijn vader voor ze vertrokken.
Heel bijzonder vind ik het, om na zoveel jaar en op zo'n andere manier, iets terug te vinden van mijn voorouders. De zwart-wit foto's die mijn vader stuurde, kende ik niet. Ik weet nog wel dat de foto met mijn zusjes en opa gemaakt werd. We waren verbaasd toen hij zijn hoed afzette. Onder de hoed was zijn hoofd wit!
Onderstaand een kleine collage van Willem Cornelis, Geertje, de grafsteen op hun graf en drie kleine meisjes Z. Het graf bestaat nog steeds. Het grappige is dat ik familieleden herken in het echtpaar dat al zo lang niet meer is.
21 februari 2012
Flow dinsdag
Vandaag een tip voor het huishouden. Eentje die ik misschien zelf ook maar eens ga opvolgen. Hoewel... De kasten zijn zo hoog, wie ziet dat nou? ;-)
Met dank aan Flow!
Met dank aan Flow!
14 februari 2012
Flow dinsdag
Vandaag op de Flow-kalender het oudst bekende gedicht uit de Nederlandse literatuur. Ik weet nog dat we dit leerden, ik geloof in 2 of 3 VWO bij Theo v.d. Wetering, onze leraar Nederlands. Hij schreef en schrijft nog steeds: gedichten, jeugdboeken, reisverhalen. Zijn eerste gedichtenbundel verscheen toen hij ons les gaf en we mochten het op onze leeslijst zetten. Ik begreep maar weinig van poëzie, het is nog steeds niet favoriet, maar ik kan er meer van genieten dan toen. Ik weet niet of het bundeltje nog altijd in onze boekenkast staat. Wel weet ik dat zijn enthousiasme voor literatuur me altijd is bijgebleven. Onderstaand gedicht herinnert me daar ook weer aan.
Met dank aan Flow!
Met dank aan Flow!
10 februari 2012
Noem mijn naam
Vanochtend heb ik een indrukwekkende tentoonstelling bekeken. Nee, geen schilderijen of beeldhouwwerken van bekende kunstenaars, maar duizenden gezichten van kinderen die de Tweede Wereldoorlog niet hebben overleefd. In het Stadsarchief staat een tafel van 70m in vier delen, waarop zo'n 2900 teruggevonden foto's van vermoorde Joodse, Roma en Sinti kinderen te zien zijn. Op iedere foto staat een naam, geboorte- en sterfdatum en laatst bekende adres. De foto's zijn gerangschikt per transport van Westerbork naar de vernietigingskampen. Het zijn pasfoto's, familiefoto's, schoolfoto's, foto's van feestjes, uitjes of bruiloften. Foto's uit het dagelijkse leven!
De kinderen kwamen uit allerlei plaatsen door heel Nederland. Een grote groep van hen woonde in Amsterdam, in straten waar ik nog steeds regelmatig kom. Zelfs uit de straat waar ik ooit gewoond heb, vond ik een foto. Ik ken de geschiedenis natuurlijk wel en heb vaker foto's gezien van razzia's, trams vol mensen op weg naar de Hollandsche Schouwburg, Amsterdammers met een ster op hun kleding. Ook wist ik dat er in mijn oude buurt veel Joden hebben gewoond. Al kijkend naar de foto's realiseerde ik me dat een aantal van hen mijn buurtgenoten hadden kunnen zijn of op dezelfde trap hadden kunnen wonen. Als alles anders was gelopen, als de oorlog hen niet had overvallen.
Hele families zijn niet teruggekomen. Soms had een kind geluk en werd het elders ondergebracht. Alleen om later te ontdekken dat ze vader, moeder, broers, zussen en andere familieleden nooit meer zouden zien. Deze tentoonstelling geeft naam en gezicht aan de kinderen die vermoord werden. Zolang je naam genoemd wordt, ben je niet verdwenen. Een indrukwekkend eerbetoon.
De kinderen kwamen uit allerlei plaatsen door heel Nederland. Een grote groep van hen woonde in Amsterdam, in straten waar ik nog steeds regelmatig kom. Zelfs uit de straat waar ik ooit gewoond heb, vond ik een foto. Ik ken de geschiedenis natuurlijk wel en heb vaker foto's gezien van razzia's, trams vol mensen op weg naar de Hollandsche Schouwburg, Amsterdammers met een ster op hun kleding. Ook wist ik dat er in mijn oude buurt veel Joden hebben gewoond. Al kijkend naar de foto's realiseerde ik me dat een aantal van hen mijn buurtgenoten hadden kunnen zijn of op dezelfde trap hadden kunnen wonen. Als alles anders was gelopen, als de oorlog hen niet had overvallen.
Hele families zijn niet teruggekomen. Soms had een kind geluk en werd het elders ondergebracht. Alleen om later te ontdekken dat ze vader, moeder, broers, zussen en andere familieleden nooit meer zouden zien. Deze tentoonstelling geeft naam en gezicht aan de kinderen die vermoord werden. Zolang je naam genoemd wordt, ben je niet verdwenen. Een indrukwekkend eerbetoon.
7 februari 2012
4 februari 2012
Op een mooie winterdag
Een bekend spreekwoord luidt: 'De ochtendstond heeft goud in de mond'. Het betekent dat je meer werk kan verrichten als je vroeg begint. Ik roep het zelf altijd als het ochtendzonnetje de wereld in een gouden licht zet.
Voor mij stond er vandaag niet zo veel op het programma, maar vaste prik op zaterdagochtend is boodschappen doen. Dat doe ik altijd met de auto, maar mijn lief geniet van een skivakantie (met auto) en dus moest ik improviseren. Na de sneeuwbui van gisteren waren de fietspaden hier in de buurt nog lang niet schoon, dus ik besloot lopend het hoognodige te halen. Het zag er buiten prachtig uit: de zon begon de mist te verdrijven en de bomen en struiken waren versierd met ijskristallen. Koning Winter liet zich van zijn mooiste kant zien!
Terug uit de winkel kon ik niet anders dan weer naar buiten, dit keer met fototoestel. Onderstaand een paar collages van de resultaten. Van mij mag het vannacht weer zo vriezen, dan loop ik morgenochtend ook weer heel blij een rondje!
Voor mij stond er vandaag niet zo veel op het programma, maar vaste prik op zaterdagochtend is boodschappen doen. Dat doe ik altijd met de auto, maar mijn lief geniet van een skivakantie (met auto) en dus moest ik improviseren. Na de sneeuwbui van gisteren waren de fietspaden hier in de buurt nog lang niet schoon, dus ik besloot lopend het hoognodige te halen. Het zag er buiten prachtig uit: de zon begon de mist te verdrijven en de bomen en struiken waren versierd met ijskristallen. Koning Winter liet zich van zijn mooiste kant zien!
Terug uit de winkel kon ik niet anders dan weer naar buiten, dit keer met fototoestel. Onderstaand een paar collages van de resultaten. Van mij mag het vannacht weer zo vriezen, dan loop ik morgenochtend ook weer heel blij een rondje!
Abonneren op:
Posts (Atom)