6 april 2011

Uit het nest

Onderweg naar huis zag ik een mooie witte eend zwemmen met 8 kleine gele donsjes om haar heen. De eerste eendjes deze lente! Zo klein nog maar, misschien pas een dag oud.

Met Sabine ben ik na het eten teruggelopen naar de sloot waar ik ze zag. Gelukkig was moeder nog in het water, met haar eendenkuikens allemaal in de buurt. De meeste bleven dicht bij haar, maar er waren er een paar die al wat verder durfden en eentje ging er zelfs fier voorop. Zodra zijn broertjes of zusjes in de buurt waren, deed hij (of zij) er een schepje bovenop om ze maar voor te blijven.

Na een minuut of 5 vond moeder het genoeg en klom de wal op. De kleintjes volgden haar, maar de kleine leider zwom verder en verder van haar weg. Een broertje keek nog even om en leek zich te bedenken, maar ging toch veilig terug naar moeder. Zij stond rustig op de kant, terwijl haar kleintjes om haar heen scharrelden. Geen ongerust geluid, geen nerveus gesnater. Ze stond daar rustig wat rond te kijken en leek te wachten tot de durfal terug kwam.
Alsof hij voelde dat hij ver genoeg was gegaan, draaide het eendje zich om en zwom terug naar waar de rest van zijn familie op hem wachtte. Voordat hij goed en wel de kant op was geklommen, ging moeder weer te water en alle kleintjes volgden haar voorbeeld. Ze zwom tussen haar kroost en maakte zich niet druk.

Het was een mooi voorbeeld van ouders die hun kinderen soms wat verder moeten laten gaan dan ze misschien zouden willen, wetend dat ze altijd wel weer naar het nest terugkeren, al is het maar voor even!

2 opmerkingen:

  1. The first ducklings of the season that I have seen, even if only virtually.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. My nest is empty right now but my house is filled with amazing memories and I cherish and look forward to each and every visit - long or short - from my three children.

    BeantwoordenVerwijderen