Namasté

De volgende tekst komt uit de bijsluiter van 'Een schatkist vol geluk'. Dit doosje met 52 gelukskaarten, voor elke week één, hoort bij het boek Geluk van Leo Bormans. Ieder kaartje bevat twee gelukstips die dichter bij een positiever en gelukkiger leven brengen. Het ligt al een poosje bij ons in de kast. Dit jaar ga ik er mee aan de slag en zal ik er af en toe een bericht aan wijden.

In Nepal groeten mensen elkaar dagelijks met Namasté. Ze zeggen het honderd keer, tegen iedereen. Het woord betekent zoveel meer dan het het oppervlakkige 'hallo'. Namasté betekent: 'ik buig voor de god in jou'. Deze zin behelst drie vaststellingen:
1. ik heb je gezien;
2. er schuilt een uitzonderlijke kracht en talent in jou;
3. ik buig daarvoor.
Is het niet wonderbaarlijk mooi als je dat oprecht tegen andere mensen kunt zeggen?

Namasté

Ik zal niet tegen iedereen Namasté i.p.v. hallo gaan zeggen, maar ik zal in gedachten wel Namasté denken. Eens kijken wat dat bij mezelf teweeg brengt. En misschien brengt het me er toe om het juist wel als groet te gaan gebruiken.

Het lukt!

Een paar weken geleden schreef ik over een nieuwe start in mijn 'loopcarrière'.  Sindsdien heb ik wekelijks 3x gelopen. Heel rustig, het aantal minuten per keer uitbreidend. Dit weekend liep ik ruim 20 minuten zonder wandelpauze! Ik kwam zeer voldaan thuis.

Het wordt tijd voor de volgende stap: de training op de baan hervatten. Volgende week, na ons uitje naar Parijs, ga ik proberen hoe dat gaat. Ik neem mijn loopschoenen trouwens mee op reis. Eens kijken of het lukt om een moment te vinden om door deze mooie stad lopen. En wie weet dat de marathon er dan toch ooit eens van komt.

Huilende bomen

Ik fietste vandaag door een mistig landschap. Het was koud en vochtig. Een saaie dag, zoals je ze wel vaker hebt in deze tijd van het jaar. Onder een boom viel er een druppel naar beneden, keihard op mijn wang. Ongelooflijk dat een klein druppeltje zo'n kracht kan hebben.

Opeens moest ik weer denken aan wat de meiden altijd zeiden toen ze kleiner waren waren. 'De bomen huilen'. Ik moest er om lachen en de dag was gelijk minder saai. Het is inderdaad net of de bomen huilen als het wat mistig is. Je hoort de druppels om je heen vallen, je ziet ze hangen aan de takken of bladeren.

De sfeer op dit soort dagen past goed bij de tijd van het jaar. De herfst kondigt de winter aan, een tijd van stilte, rust en inkeer. De bomen 'huilen' om het afscheid van hun bladerpracht, maar weten dat ze in het voorjaar weer fris en groen zullen zijn. De periode van rust brengt nieuwe kracht!

Laten we een voorbeeld nemen aan de bomen. Een beetje treuren om wat was, maar ook vooruit kijken naar de tijd dat het weer lichter wordt en alles er vrolijker uitziet. Ondertussen kunnen we binnen genieten van warmte en kaarslicht. Daar word ik in de winter altijd blij van. En zodra de zon zich even laat zien lekker naar buiten!

Hoe kom jij de winter door?

Hop hop...

Vandaag zou de marathon in New York worden gelopen. Sandy kwam echter langs en gooide meer dan roet in het eten. Nadat de burgemeester eerst liet weten dat alles door zou gaan, kwam hij daar een dag of wat later, na een storm van protest, op terug. Wat kun je anders in een stad waar nog zoveel mensen hulp nodig hebben en van alles hersteld moet worden?
Jammer voor al die lopers die zo hard getraind hebben, maar zij kunnen hun energie misschien op andere manieren kwijt. Ik heb al berichten gezien van atleten die in Newark en Staten Island hulp bieden.

Op mijn wensenlijstje staat het lopen van een marathon en het liefst die in New York. De afgelopen jaren heb ik af en toe gespeeld met de gedachte om dat te doen in het jaar dat ik 50 zou worden. Door een flinke loopdip is dat er niet van gekomen, anders had ik nu misschien ook straten staan vegen.
De gedachte aan deze marathon liet mij vanmorgen wel weer in beweging komen. Na een jaar van wandelen, fietsen, yoga en pilates, heb ik mijn schoenen weer aan gedaan en met een beginnersschema mijn eerste training van een half uur erop zitten. Het ging niet eens heel moeilijk en dat geeft de burger moed.

Wat rest is doorzetten, zonder smoesjes....

Afgelopen?

Het is 31 oktober, gisteren was de laatste dag van de uitdaging die ik mezelf had gesteld voor deze maand. Het is omgevlogen, maar dat gaat ook zo als je niet dagelijks blogt. Ik had geen vast moment om mijn stukje te plaatsen. Soms stonden er drie berichten klaar voor publicatie. Erg prettig, om op schema te kunnen werken: zowel dag als tijd van publicatie kun je bepalen.

Wat ik ook fijn vond, was het lijstje met onderwerpen. Ik hoefde alleen over de inhoud na te denken en dat viel soms wel een beetje tegen. Sommige onderwerpen gaven me hoofdbrekens, voor andere stond de tekst zomaar op het scherm. Ik heb me voorgenomen om onderwerpen te gaan noteren. Geïnspireerd door een van mijn vriendinnen, die altijd een mooi notitieboekje bij zich draagt en daar van alles in bijhoudt. Het helpt om stukjes op 'voorraad' te hebben als het eens tegenzit.

De reacties die ik kreeg deze maand waren positief. Sommige lezers lieten me weten uit te kijken naar het dagelijkse blog, mensen vonden het leuk, moesten er soms om lachen en waren zelfs teleurgesteld toen er op een van de dagen alleen een foto verscheen. Mijn vriendin in Zuid Afrika was een van de trouwe reaguurders!

Het aantal lezers schoot flink omhoog, de meesten van hen kwamen binnen via de link op Facebook. 'Mijn familie' van 4 oktober is het best gelezen bericht deze maand. De meeste lezers komen uit Nederland, maar de statistieken tonen aan dat er ook lezers verder weg zijn!

Een dagelijkse routine is het bloggen nog niet geworden. In ieder geval niet als het gaat om een vast moment. Ik merkte wel dat ik veel bezig was met de dagelijkse berichten. Soms zat het bericht al in mijn hoofd, soms moest het er uitgeperst worden. Bloed, zweet en tranen, maar uiteindelijk ging het met veel plezier.

Ik ga door. Het ritme zal misschien veranderen, maar de tekst zal blijven komen!

Blijf je meelezen?

Mijn favoriete foto

De laatste dag van mijn 30 dagen uitdaging! Ik moet mijn favoriete foto plaatsen. Toen ik eind september deze opdracht las, wist ik al direct welke dat zou worden. Het is een foto van een blij moment en dat is te zien. Wat ik toen voelde, kan ik nog altijd oproepen, ook al is het 20 jaar geleden.

Sabine, nog geen twee jaar oud, was als grote zus zo blij met haar pasgeboren zusje Tessa, hier een dag of zes op de wereld, dat ze haar iedere dag wilde vasthouden, knuffelen en kussen. Er zijn meer foto's van die momenten, maar geen een laat haar blijdschap en enthousiasme beter zien dan deze!

In al die jaren is de band tussen deze twee alleen maar sterker geworden. Sabine is nog altijd de oudste, maar Tessa nu de grootste. Ze zijn blij als ze elkaar zien, gaan samen op stap, hangen graag naast elkaar op de bank om films te kijken die ze al tig keer bekeken hebben, kunnen lol hebben om dezelfde flauwe mopjes. Ze betrekken elkaar bij hun leven, zoals ze dat altijd gedaan hebben en hopelijk ook zullen blijven doen. En oh, wat hou ik van ze!

Heb jij favoriete foto's?

Waar kan ik niet zonder?

Dag 29 - Noem drie dingen waar je niet zonder kan

Weer een vraag die me voor een dilemma stelt. Sinds gisteren loop ik al te broeden op de antwoorden. Mijn huisgenoten wisten het direct toen ik hen de vraag voorlegde: 'er zitten hier drie 'dingen' in de kamer waar je niet zonder kan, mam!'

Het ligt natuurlijk voor de hand om hen als eersten te noemen: mijn lief en oudste en jongste dochter. Ik zou ze voor geen goud willen missen, zeker omdat ze al zo lang deel uitmaken van mijn leven. Maar het zijn geen dingen; het zijn lieve, warme mensen met humor en eigen aardigheden (de spatie staat er bewust).

Bij dingen denk ik aan apparaten, dagelijkse levensbehoeften of meer abstracte zaken. Zijn dat dingen waar ik zonder kan? Eten en drinken heb je nodig, misschien niet zoveel als we soms innemen, maar toch.. Apparaten maken het dagelijks leven makkelijker, ik zou niet graag zonder wasmachine zitten en alles op de hand moeten doen. Mijn fiets is me ook veel waard, ook al hebben we hier in de stad een goed OV-systeem.

Er is dus eigenlijk genoeg waar ik niet zonder lijk te kunnen. Maar wat zou ik echt missen als het er niet was? Ik denk dat mijn lijstje dan als volgt zou zijn:

- water uit de kraan
- natuur
- liefde

Waar kan jij niet zonder?

Favoriete boeken

Voor vandaag een lijstje van mijn favoriete boeken. Ik begin met de auteurs, omdat ik soms meerdere favoriete boeken heb:

 1. Marianne Fredriksson - bijna al haar boeken, vooral Anna, Hanna en Johanna

 2. Roald Dahl - De GVR, Sjakie en de chocoladefabriek

 3. Annie M.G. Schmidt - Jip en Janneke, Pluk van de Petteflet

 4. Jostein Gaarder - Het mysterie 

 5. Thea Beckman - de reeks 'Kinderen van Moeder Aarde'

 6. J.K. Rowling - Harry Potter

 7. Anne Frank

 8. Verna Vels - Liewe Heksie boeken

 9. Amy Tan - De liefde- en gelukclub

10. Elizabeth Berg - bijna al haar boeken

11. Isabel Allende - Het huis met de geesten

Wat zijn jouw favorieten?

Wensen

Dag 27 - drie wensen

1. bezoek aan Afrika
2. de aarde zien vanuit de ruimte
3. leren tekenen

...en nog veel meer....

Heb jij bijzondere wensen?

Concert

Nog maar 5 dagen te gaan en dan is mijn uitdaging voorbij. Voor vandaag de vraag wat het beste concert was dat ik heb bijgewoond.

Om een Weegschaal te laten kiezen, is vragen om moeilijkheden. Ik heb geen voorkeur, er waren meerdere concerten die goed waren. Maar het concert wat de meeste indruk maakte, was dat van Simon & Garfunkel in juni 1982, al 30 jaar geleden!

Het was hun wereldtour na 'The Concert in Central Park' van 1981. We hadden een lp of een cassette van het concert gehoord en wilden hier bij zijn. Mijn lief en ik hadden kaarten voor het veld en we waren vroeg bij De Kuip in Rotterdam. Toen de hekken opengingen, stonden we in een mum van tijd op een meter of 30 van het podium. Om ons heen een zeer gevarieerd publiek, van jong tot oud: tieners, studenten, ouders met kinderen, mensen van 'middelbare leeftijd'. Dit zagen we een aantal jaar geleden ook bij de Rolling Stones waar wij met onze dochters waren.

Toen het duo opkwam met hun band en de schijnwerpers aanknipten, barstte een luid gejuich los. We konden het hele concert meezingen, zoals bijna iedereen om ons heen. De lichtbundels vanaf de tribunes gingen op en neer door de hossende menigte. De sfeer van die avond is me heel lang bijgebleven en als ik nu de muziek hoor, kan ik die nog steeds oproepen.

Aan welk concert heb jij goede herinneringen?

iTunes shuffle

Zet je iPod op shuffle. Wat zijn de eerste 10 nummers? Dat is de opdracht voor vandaag. Mijn iPod gebruik ik op dit moment niet zo vaak, maar iTunes geeft de volgende shuffle:

1. Chasing pavements, Adele
2. Staande yoga oefening
3. Raise your voice, Oliver James
4. Friends don't let friends dial drunk, Plain White T's
5. Safe and sound, Dan Gibson
6. Photograph, Nickelback
7. It only gets better, the Sheer
8. Look after you, The Fray
9. Someday, The Strokes
10. Virginia Moon, Foo Fighters feat. Norah Jones

Wat is jouw shuffle lijst of favoriete muziek?

Waar koop je graag?

Tjee, vandaag moet ik een lijstje produceren met favoriete winkels. Ik ben niet zo'n fervente shopper. Winkelen om de lol, daar doe je mij geen plezier mee. Als het om kleren gaat, zoek ik het liefst in een keer flink wat uit, zodat ik er weer even tegen kan. Maar goed, er zijn wel wat winkels waar ik graag kom:

- AH XL - zelf scannen, gelijk inpakken en afrekenen: ideaal op zaterdagmorgen!
- Sissy Boy, Vivaldij, Esprit - kleding
- Nelson, Leemans - schoenen
- Hema - voor van alles en nog wat, favoriet voor de verjaardagstaarten
- boekwinkels - van Selexyz tot de Kinderboekenwinkel
- Pylones - leuke cadeautjes
- Studio Bazar - keukenspullen en -gadgets
- iittala - Fins design: aardewerk, glas, enz. Zo mooi!
- Art Unlimited - ansichtkaarten en posters over de meest uiteenlopende onderwerpen
- Patisserie Tout - vooral voor de brokken chocola met zeezout
- Bagels & Beans - allerlei lekkers, ideaal om uit te rusten van al dat shoppen
- Bakkerij van Toor - heerlijk waldkornbrood en kwarkbolletjes en vrolijke bediening
- museumwinkels van bijv. Hermitage aan de Amstel - mooie kaarten en cadeautjes

Het is al met al toch nog een aardig lijstje geworden. Waar kom jij graag?

Blog hop??

Wat is je favoriete blog hop? Je wat????? Hier kom ik iets tegen wat me niets zegt en het enige wat ik kan bedenken, is dat ik al klikkend van blog naar blog hop en daar een lijstje van maak. Maar hoe kan dat dan favoriet zijn? Het suggereert dat je meermalen deze 'hop' maakt en dus dezelfde blogs bezoekt, maar de manier waarop ik door blogs heen klik, geeft me meestal wisselende resultaten.

Gelukkig staat Google altijd klaar met een antwoord:

If you’re new to blog hops then here is a simple introduction: blog hops are a good way to mingle, meet new blogs, and build your followers. Add your blog to the link below. Stop by and visit other blogs in the linky. Let them know that you are a new follower, ask them to stop by and visit you back.

Aha... hoe vergroot ik het aantal volgers, daar gaat het dus eigenlijk om. Er is veel Engelse informatie te vinden, maar ook op Nederlandstalige blogs gaat de bloghop rond. Vaak in de vorm van een verloting. Er wordt een periode afgesproken waarbinnen men zich opgeeft en het organiserende blog gaat volgen. Vervolgens wordt er aan het eind van de periode een winnaar getrokken die een prijsje krijgt. Je ziet dit veel op creablogs.

Ik laat de blog hops maar voor wat ze zijn en geef jullie dus geen lijstje met favorieten. Als ik zin heb, klik ik gewoon wat door op de blogs die ik lees. Daar staan vaak genoeg links naar blogs die misschien interessant zijn. In Blogger kun je ook bovenaan het venster naar een willekeurig blog klikken, maar volgens mij bemoeit Google zich daar mee omdat er verdacht vaak blogs in een bepaald thema achter elkaar verschijnen. Dat thema heeft dan weer alles te maken met mijn recente zoekopdrachten. Dat doorklikken kan je trouwens eindeloos doen en voor je het weet zit je uren te lezen....

Doe jij wel eens mee met een blog hop?

Hobby's

Een lijstje van mijn hobby's:

- dwarsfluit spelen - al 22 jaar onder de bezielende leiding van Peter
- hardlopen - ik heb weer een zetje nodig
- skiën - Frankrijk, Zwitserland, Oostenrijk
- koken - uit allerlei keukens
- reizen - kon het maar wat vaker
- lezen - Nederlands/Engels, romans, reisverhalen, af en toe een chicklit
- bookcrossen - zie de website voor inspiratie
- postcrossen - pas ontdekt, zie ook hiervoor de website
- wandelen - bos, berg, strand of stad
- niets doen - spreekt voor zich
- internet - Facebook, Instagram, Pinterest, surfen, webfeud, Songpop
- theater - muziek, toneel, musical
- museums - schilderkunst, toegepaste kunst

Wat doe jij graag?

Stress

Ik ben een beetje laat met mijn stukje voor vandaag. Het moet gaan over iets dat stress oplevert. Als jullie al langer meelezen, weet je misschien nog dat mijn werk me vorig jaar veel stress opleverde. Na een periode van rust, merk ik nu dat het stukken beter gaat en dat ik werkzaken veel makkelijker kan loslaten.

Dat wil niet zeggen dat er verder niets is dat me stress oplevert. Maar stress klinkt in mijn oren ook gelijk weer zwaar en zo ervaar ik de spanning die ik soms voel meestal niet, of niet meer. De voorbereiding van feestjes geeft altijd spanning, maar ik weet inmiddels dat een goede voorbereiding ervoor zorgt dat ik zelf ook feest kan vieren.

Hoogte opzoeken, iets waar ik eerder over schreef, is ook altijd genoeg voor een dosis 'stress'. Meestal is dit een leuke spanning, waarvan ik weet dat die heel snel verdwijnt, zodra de activiteit gedaan of over is. En het geeft ook nog eens een stoot adrenaline, waardoor je de wereld aan kan.

Nu moet ik het nog afleren om 's nachts allerlei verhalen te bedenken bij situaties waar ik me zorgen over maak. Het is zo makkelijk om dan de verkeerde kant op te fantaseren en in een zwart gat te belanden. Overdag lijkt alles zonnig en licht, dus daar probeer ik me dan maar op te concentreren! Gelukkig lukt dat steeds beter en meestal slaap ik gewoon lekker door.

Heb jij weleens last van stress?

Met dank aan deze website

Ik

Een lief kind....

....heeft vele namen.

Dit zei mijn schoonmoeder toen mijn lief en ik nog maar een jaartje of wat verkering hadden. In die tijd had ik van hem allerlei koos- en bijnamen gekregen. Was ik net aan de ene gewend, dan had hij al weer iets nieuws bedacht. Toen ik daar eens over klaagde, liet ze zich deze woorden ontvallen. Nog steeds hoor ik het haar zeggen als men me bij iets anders noemt dan bij mijn naam.

De opdracht voor vandaag is om mijn bij-/koosnamen met jullie te delen. Dat is iets waar ik eigenlijk niets voor voel. Sommige namen die ik heb, worden alleen in mijn familie gebruik, bijv. omdat mijn zussen en broer mijn naam verhaspelden toen ze leerden praten. Andere mogen alleen door mijn lief en/of dochters gebruikt worden en weer andere zijn alleen voor vrienden. Ik luister vaak niet eens als iemand een naam gebruikt waarvan ik vind dat hij die niet zou mogen weten.

Eentje weten jullie er in ieder geval: Caro, kort voor Caroline. Mocht je benieuwd zijn naar andere, mail me gerust; wie weet wat je van me terughoort....

Gemis

Dag 18, het is aftellen naar de 30. Vraag van de dag: wat mis je?

Ook dit is weer zo'n vraag die mijn grijze cellen krakend in beweging zet. Is er iets dat ik mis? Van kort of lang geleden? Sta ik het mezelf toe iets te missen? Uit de diepte borrelt er langzaam wat omhoog en ik ga gewoon aan een lijstje beginnen. Waarschijnlijk dat er al typend aardig wat belletjes verschijnen. De volgorde zegt trouwens niets over de mate waarin ik iets mis.

Ik mis:

- de gehaktballen, kippensoep en rijstepap van mijn oma
- mijn schoonouders
- het spelen met Lego
- Zuid-Afrika - het land, familie en dierbare vrienden
- de geur van een houtvuurtje dat brandde terwijl we op het schoolplein van de 'Boksburg Laerskool' stonden
- een treurwilg en een kastanje in onze tuin
- mijn lief als hij op reis is
- de babygeur van mijn nu zo grote meiden; ze ruiken nu weer anders lekker ;-)
- de honden waar ik mee opgroeide
- de bergen
- het licht in de winter
- logeerpartijen met mijn nichten E, K en F
- kampeerweekenden met vrienden
- de gym- en zangkunsten van mijn opa

Nu ik dit zo op een rijtje zet, realiseer ik me dat het wel goed is om iets te missen. Je kunt weer uitkijken naar iets, zelfs al zijn het dingen die nooit meer terugkomen. Je geeft er je eigen draai aan terwijl je mijmert over wat was. En eigenlijk is dat heel fijn!

Wat mis jij?

Spijt?

Waar heb je spijt van? Dat is de vraag voor vandaag en daar weet ik geen antwoord op. Ik vind het wel eens jammer als iets niet doorgaat, of als ik iets aan mijn neus voorbij laat gaan, maar ik maak er geen gewoonte van om daar jaren later nog spijtgevoelens over te koesteren.

Ik vond via Google een artikel in Kijk Magazine dat stelt dat uit onderzoek blijkt dat je van spijtgevoelens niet gelukkig wordt. Jongeren kunnen er nog wel baat bij hebben (ze leren ervan en gaan voor een tweede kans), maar ouderen kunnen er depressief van worden.

Daniël Lohues zong er al over: angst is maar voor even, spijt voor altijd. Dus geen spijt, niet te lang omkijken, maar voorwaarts!

Is er iets waar jij spijt van hebt?

Blogs die ik volg

Voor vandaag moet ik vijf blogs noemen die ik dagelijks lees. Toen ik vorig jaar begon met bloggen, zat ik al snel op allerlei verschillende blogs te kijken. Ik ontdekte dat bloggers van over de hele wereld hun ziel en zaligheid op het web uitstorten.

Om de een of andere duistere reden, kwam ik bij het doorklikken steeds vaker terecht op blogs van 'Mormon Mommies'. Er is een hele gemeenschap van jonge moeders met grote gezinnen die familie en vrienden op de hoogte houden van het wel en wee van hun dagelijks leven. De verhalen vallen op door het enorme positivisme. Je vraagt je soms af of het wel echt zo'n pais en vree is als dat beschreven wordt.

Het blog van Stephanie Nielson trok vooral mijn aandacht. Zij en haar man hadden een aantal jaar geleden een vliegongeluk en raakten beiden zwaar gewond. Stephanie, of Nienie, lag maanden in coma en had brandwonden over haar hele lichaam. Het echtpaar had 4 jonge kinderen die door hun familie werd opgevangen. Een van de zussen hield het blog van Stephanie bij en van over de hele wereld leefden mensen mee. Ruim 5 maanden na het ongeluk begon ze weer met bloggen en ze laat zien hoe ze, ondanks alle problemen, blij is in leven te zijn en voor haar kinderen te kunnen zorgen. Dit blog sla ik nooit over.

Vijf andere blogs die ik regelmatig lees, zijn:
Advanced Style - dames op leeftijd die er prachtig uitzien
Spaarcentje - over consuminderen
News from Italy - een Engelse Bookcrosser die in Italië woont
Dear Photograph - maak een foto van een plaats of situatie die al eerder is gemaakt, met de oude foto in de nieuwe foto
Koken met Karin - de website van Karin Luiten, die o.a. publiceert in Trouw

Heb jij tips voor leuke of interessante blogs?